سود و زیان در معرض خورشید بودن - تور ارمنستان ارزان

خبرآنلاین نوشت: ویتامین D یک ماده مغذی ضروری برای بدن است. بدن برای جذب کلسیم به ویتامین D احتیاج دارد. کمااین که این ویتامین در رشد استخوان، بهبود بافت استخوان و عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد.

عواملی که در جذب ویتامین دی از نور خورشید نقش دارند، عبارتند از:

ساعت قرارگیری در معرض نور

در وسط روز، زمانی که خورشید در بالاترین نقطه آسمان واقع شده است، پوست ویتامین D بیشتری فراوری می نماید. ترجیحاً هنگامی که مدت طولانی را در زیر نور خورشید می گذرانید، از کرم ضد آفتاب بهره ببرید و هیدراته بمانید.

مقدار پوستی که در معرض نور خورشید قرار می گیرد

هر چه وسعت بیشتری از پوست در مقابل نور خورشید باشد، بدن ویتامین D بیشتری فراوری می نماید.

رنگ پوست

پوست های روشن، سریع تر از پوست های تیره ویتامین D فراوری می نمایند.

موقعیت جغرافیایی

افرادی که در مجاورت خط استوا زندگی می نمایند، مقدار ویتامین D فراوریی در بدن آنها بیشتر است.

قرارگرفتن مکرر در معرض نور خورشید مفید است اما قرارگرفتن طولانی مدت در مقابل نور خورشید می تواند خطرناک باشد. توجه داشته باشید اگر مدت زمان قرارگیری در زیر نور خورشید به قدری طولانی باشد که پوست به اصطلاح بسوزد، خطر ابتلا به سرطان پوست افزایش می یابد.

ویتامین D به بدن یاری می نماید تا کلسیم را که یکی از اجزای اصلی سازنده استخوان است، به خوبی جذب کند. بدن بعلاوه برای حفظ عملکرد صحیح اعصاب، ماهیچه ها و سیستم ایمنی به ویتامین D احتیاج دارد. کمبود ویتامین D می تواند باعث بیماری های استخوانی مانند راشیتیسم یا استئومالاسی و پوکی استخوان گردد.

چه عواملی مانع از دریافت ویتامین D از خورشید می گردد؟

افزایش سن از عواملی است که در کاهش ویتامین D فراوریشده به وسیله بدن نقش دارد لذا کمبود ویتامین D یک خطر احتمالی برای افراد مسن است.

استفاده از کرم ضد آفتاب، توانایی بدن برای ساختن ویتامین D را کاهش می دهد. از طرفی بودنِ طولانی مدت در معرض نور خورشید بدون استفاده از کرم ضد آفتاب باعث آفتاب سوختگی می گردد و ممکن است در ابتلا به سرطان پوست نقش داشته باشد.

وقتی از پشت پنجره در معرض نور خورشید قرار می گیرید، انتظار فراوری ویتامین D از بدنتان نداشته باشید چون شیشه مانع ورود اشعه UVB خورشید به داخل می گردد.

پوست بعضی افراد کمتر از دیگران قادر به ساخت ویتامین D است. بعضی دیگر ممکن است نتوانند به مقدار کافی ویتامین D را از سلول های چربی به داخل جریان خون آزاد نمایند.

بعلاوه بعضی افراد ممکن است نتوانند ویتامین D را به حالت فعال و قابل استفاده برای بدن تبدیل نمایند. همین مسئله می تواند این گروه در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دهد: افراد مسن تر، افرادی با پوست تیره تر، افراد چاق، افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا کبدی.

منبع: medicalnewstoday