بروتو در گفت وگو با خبرنگاران: ایران در المپیک برای یک مدال تاریخی خواهد جنگید، ما ایتالیایی ها مربیان خوبی هستیم - تور ارمنستان ارزان

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

به گزارش خبرنگاران، مائورو بروتو، سرمرمربی پیشین تیم های ملی فنلاند و ایتالیا، یکی از مربیان صاحب فلسفه در والیبال به حساب می آید که به شدت به ارزش های اخلاقی و کار گروهی، پایبند است. او چهار سال قبل، یکی از نامزدهای راهنمایی تیم ملی ایران هم بود. با او در خصوص والیبال ایتالیا و ایران صحبت کردیم که مشروح آن در زیر می آید:

خبرنگاران: شرایط زندگی در ایتالیا چطور است؟ با تعطیلی لیگ موافقید یا فدراسیون والیبال ایتالیا باید بیشتر صبر می کرد؟

شرایط در ایتالیا واقعاً دراماتیک است. ویروس کرونا باعث مرگ بیش از 20 هزار نفر شده است. ایتالیا در عمل به زانو درآمده است. فدراسیون والیبال ایتالیا چند روز پیش رأی بر سرانجام کلیه مسابقات داد و جام قهرمانی هم به هیچ تیمی اهدا نمی گردد. لیگ های راگبی و بسکتبال هم تعطیل شدند، ولی در خصوص فوتبال هنوز تصمیمی گرفته نشده است. دولت و مسئولان ورزش ایتالیا، چاره ای جز تعطیلی لیگ ها نداشتند، چون آغاز مجدد آنها غیرممکن بود.

خبرنگاران: آیا هنوز با فدراسیون والیبال ایتالیا همکاری می کنید؟

نه. من در حال حاضر، هیچ گونه فعالیتی در والیبال ندارم.

شما در سال 2007 یک کتاب به نام Independiente Sporting نوشته و به چاپ رساندید. این کتاب درباره چه بود؟

این کتاب، یک رمان برگرفته از داستانی واقعی بود. ارنستو چه گوارا در سرانجام سفر خود در آمریکای جنوبی و زمانی که جوان بود، دروازه بان و مربی یک تیم به نام Independiente Sporting در شهر لتیسیا کلمبیا بود. من یک رمان عاشقانه در خصوص این داستان زیبا نوشته ام. علاوه بر این، کتابی به نام Capolavori در سال 2019 از من منتشر شده که مجموعه ای از تفکرات من درمورد ورزش، هنر و فرهنگ است.

خبرنگاران: پیشرفت والیبال ایران پس از ولاسکو چطور بوده است؟

ایران، یک برند بزرگ در والیبال به حساب می آید و دلیل عمده آن، پروژه بزرگ و حتی باورنکردنی در خصوص بازیکنان جوان است. این در واقع راز قدرت والیبال ایران است. پس از ولاسکو، مربیان خوبی و البته مهمی باعث پیشرفت عملکرد تیم ملی بزرگسالان ایران شدند. ولی گنجینه والیبال ایران، استعدادیابی و پروژه هایی است که در خصوص بازیکنان نوجوان اجرا می گردد.

خبرنگاران: کسب سهمیه والیبال المپیک برای کشوری مثل ایران، چقدر اهمیت دارد؟

ایران باید در المپیک باشد، چون یکی از بهترین تیم های والیبال جهان و به طور واضحی، پرچمدار والیبال آسیاست. اگر ایران سهمیه المپیک را نمی گرفت، من واقعاً تعجب زده می شدم. ایران در المپیک 2021 برای یک مدال تاریخی خواهد جنگید.

خبرنگاران: فدراسیون والیبال ایران برای سالیان متمادی با مربیان شرق اروپا و به ویژه صرب ها همکار داشته است. آیا زمان استفاده از مربیان ایتالیایی و تجربه سبک جدیدی از والیبال فرا نرسیده و آیا این سبک با والیبال ایران سازگار است؟

این سؤال برای من خیلی جالب است، چون خودم ایتالیایی هستم (می خندد)، ولی اگر بخواهم صادق باشم، ایتالیا، یکی از بهترین فلسفه های مربیگری را در جهان دارد. تیم ملی ایتالیا توانسته با کسب مدال نقره المپیک 1996 آتلانتا، مدال برنز المپیک 2000 سیدنی، مدال نقره المپیک 2004 آتن، مقام چهارم المپیک 2008 پکن، مدال برنز المپیک 2012 لندن و مدال نقره المپیک 2016 ریو توسط شش مربی مختلف، قدرت فلسفه خود را به جهان نشان دهد. من هم یکی از همین مربیان هستم، به همین خاطر می توانم به شما اطمینان دهم که ما مربیان خوبی هستیم، ولی پیش از هر چیز، ذهنیت و روش خاص خودمان را داریم.

خبرنگاران: والیبال ایران چگونه می تواند در رنکینگ فدراسیون جهانی، بالاتر برود؟

تیم ایران باید با تیم های بزرگ جهان رقابت کند. بازی با تیم هایی که در جهان، رده بالایی دارند و جزو قدرت ها به حساب می آیند برای پیشرفت بسیار مهم است. شما زمانی پیشرفت می کنید که با تیم های برتر جهان بازی کنید. ما باید خرسند باشیم که می توانیم با بسیاری از تیم های خوب جهان به دفعات روبه رو شویم. این مؤثرترین و سریع ترین روش برای اصلاح و پیشرفت است.

خبرنگاران: شما در مرحله فینال لیگ جهانی 2015 که در برزیل برگزار می شد در یک حرکت غیرمنتظره و جسورانه، چهار بازیکن اصلی تیم ملی ایتالیا (ایوان زایتسف، دراگان تراویتسا، لوئیجی رانداتزو و جولیو سابی) را اخراج و به ایتالیا برگردانید. چگونه چنین تصمیمی گرفتید؟

این یک داستان غم انگیز است. من تنها می خواستم بگویم که برای من، ارزش ها، هدف و مأموریتی که داریم از همه چیز مهمتر است. آن چهار بازیکن به مهمترین ارزش ما یعنی تیم، احترام نگذاشتند. من آنها را به خانه فرستادم، چون وقتی شما برای تیم ملی بازی می کنید و پیراهن تیم ملی یک کشور را می پوشید، نماینده و معرف همه آن کشور و فرهنگ میلیون ها هموطن خود هستید. شما در واقع تصویری از کشورتان را با خود به سراسر جهان می برید. این یک مسئولیت بسیار بزرگ و جالب است که باید با آن کنار و از پس آن بر بیایید. متأسفانه، فدراسیون والیبال ما خیلی ضعیف بود و من به همین دلیل، یک سال پیش از المپیک 2016 ریو، تصمیم گرفتم استعفا کنم. مرا تصور کنید که جلوی تلویزیون نشسته ام و فینال والیبال المپیک 2016 را در حالی که یک طرف آن، تیم خودم بازی می کرد، تماشا می کنم! در آن تیم 12 نفره، 9 بازیکن را من بعد از المپیک 2012 لندن به تیم ملی معرفی نموده بودم. همه کادر فنی، دستیاران پیشین من بودند. باور کنید که درد بزرگی را تحمل می کردم، ولی از طرفی خرسند بودم که می توانستم به خودم در آینه به عنوان شخصی که حق با اوست نگاه کنم.