همه چیز درباره سینوزیت ، اطلاعات جامع درباره سینوزیت حاد - تور ارمنستان ارزان

در خصوص سینوزیت حاد چه می دانید؟ در این مقاله قرار است تا به طور کامل درباره سینوزیت حاد و درمان آن صحبت گردد.

سینوزیت در کدام قسمت از بدن قرار گرفته است؟ پشت ابروها، پشت استخوان های گونه و بین چشم هایتان سینوس های شما قرار دارند. حفره های پر از هوا که با غشای مخاطی پوشانده شده و هوای استنشاق شما را فیلتر و مرطوب می نماید.

این غشا برای فراوری گرد و غبار، ذرات و میکروب ها از هوایی که تنفس می کنید، مخاط را در داخل سینوس و مجاری بینی فراوری و گردش می دهد. سلول های ریز مانند مو به نام مژک، مخاط را به منافذی که به پشت حلق منتهی می شوند جارو می نمایند و اجازه می دهند به سمت پایین معده شما بلغزد.

سینوزیت حاد زمانی اتفاق می افتد که سینوس ها به دلیل عفونت ویروسی، باکتریایی یا قارچی، ملتهب و متورم شوند. عفونت می تواند حاد یا مزمن باشد.

سینوزیت چیست؟

سینوزیت زمانی اتفاق می افتد که غشای مخاطی ملتهب یا متورم گردد. انسداد سینوس اغلب قبل از التهاب اتفاق می افتد. اگرچه اصطلاحات سینوزیت و سینوزیت حاد اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما برای تجربه سینوزیت احتیاجی به عفونت ندارید.

آیا عفونت های سینوسی مسری هستند؟

آیا عفونت سینوس به خودی خود رفع می گردد؟

عفونت سینوس چه مدت می تواند ادامه داشته باشد؟

آیا عفونت سینوسی، سرماخوردگی یا آلرژی است؟

علائم و نشانه های عفونت سینوسی

علائم برجسته عفونت سینوسی، چه حاد و چه مزمن، عبارتند از:

• گرفتگی بینی.
• ترشحات بینی ضخیم که به رنگ زرد تا سبز است.
• کاهش یا از بین رفتن حس بویایی.
• احساس درد، فشار یا پری در سینوس ها.

سایر علائم شایع عبارتند از:

• قطره پس از بینی هنگامی که مخاط از پشت گلو می ریزد.
• درد دندان
• بوی بد دهان
• تب بیشتر از 100.4 درجه فارنهایت
• گلو درد
• حساسیت صورت
• فشار گوش

علل و عوامل خطر عفونت سینوزیت حاد

اصطلاحات سینوزیت حاد و سینوزیت اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما سینوزیت حاد به سادگی به التهاب سینوس ها، با عفونت یا بدون آن اشاره دارد. اصطلاح پزشکی سینوزیت، است زیرا این بیماری بر غشای مخاطی در سینوس ها و بینی تاثیر می گذارد.

سینوزیت حاد در نهایت به دلیل انسداد سینوس و بینی ایجاد می شوند که منجر به التهاب سینوس می گردد. دلایل مختلفی برای انسداد سینوس وجود دارد، از جمله عوامل مختلف محیطی، تشریحی و ژنتیکی. اما شایعترین دلیل انسداد، التهاب یا تورم مجاری بینی به دلیل سرماخوردگی یا آلرژی است.

در افراد سالم، ترشحات مخاطی همواره در حال جابجایی و تخلیه در حفره بینی هستند. ولی هنگامی که انسداد رخ می دهد، مخاط به درستی تخلیه نمی گردد، ضخامت آن افزایش می یابد و فضاهای سینوس را پر می نماید.

مژک ها بعلاوه جارو کردن و تمیز کردن را کاهش می دهند و تخلیه مخاط را حتی دشوارتر می نمایند.

وقتی مخاط نتواند تخلیه گردد، به محیط مناسبی برای رشد خارج از کنترل میکروب ها و ایجاد عفونت تبدیل می گردد.

سرماخوردگی و عفونت های سینوسی

عفونت ویروسی همراه با سرماخوردگی رایج ترین دلیل سینوزیت حاد است و در این حالت به سینوزیت حاد ویروسی نیز معروف است.

این ویروس ممکن است به سراغ افراد دیگر برود و باعث سرماخوردگی گردد که ممکن است به سینوزیت حاد ویروسی نیز تبدیل گردد.

فقط در 0.5 تا 2 درصد موارد افراد دچار سینوزیت باکتریایی می شوند، که به طور معمول یک عارضه سینوزیت ویروسی است و سینوزیت باکتریایی مسری نیست.

در موارد نادر، قارچ ها می توانند باعث سینوزیت حاد شوند، به خصوص اگر شخصی به آلرژی قارچی مبتلا باشد. اما سینوزیت قارچی به طور کلی بر افرادی که دارای سیستم ایمنی سالم هستند تاثیر نمی گذارد.

مهمترین دلایل التهاب، تورم و لخته شدن سینوزیت حاد

دلایل متعددی برای انسداد و التهاب سینوس وجود دارد که می تواند عفونت های سینوسی را بیشتر محتمل کند.

این شامل:

• پولیپ بینی (رشد غیر طبیعی داخل بینی)
• انحراف تیغه بینی (خم شدن دیواره بین دو سوراخ بینی)
• سیستم ایمنی ضعیف شده، مانند اچ آی وی / ایدز
• شکستگی صورت (ناشی از ضربه) که مجاری بینی را محدود می نماید
• بیماری های مادرزادی، مانند فیبروز کیستیک
• آسم و سایر بیماری های واکنشی

انواع سینوزیت حاد یا عفونت های سینوسی مزمن

در حالی که سینوزیت حاد غالبا شامل عفونت است، اما سینوزیت حاد اینگونه نیست. گاهی اوقات، بیماری طولانی مدت به دلیل عفونت ایجاد شده است که به درستی پاک نشده است، اما اغلب اوقات دلیل دقیق سینوزیت حاد مشخص نیست.

اما پزشکان ممکن است بسته به ویژگی های موجود، سینوزیت حاد را به یکی از سه نوع دسته بندی نمایند.

متداول ترین نوع بیماری، سینوزیت حاد بدون پولیپوز بینی، شامل تورم و التهاب غشای مخاطی به وسیله عوامل مختلف غیر پولیپ مانند آلرژی یا تحریک مانند از مواد حساسیت زا و سموم موجود در هوا و عفونت ها است.

از طرف دیگر، سینوزیت حاد همراه با پولیپوز بینی شامل پولیپ های بینی است که به میزان کافی بزرگ هستند تا سینوس را مسدود نمایند. همواره مشخص نیست که چرا بعضی از افراد به این پولیپ ها مبتلا می شوند و دیگران نه.

تشخیص عفونت سینوزیت حاد

برای تشخیص اگر به سینوزیت حاد مبتلا هستید، پزشک در خصوص علائم و بازه زمانی آنها سوال می نماید و شما را معاینه می نماید.

این معاینه ممکن است شامل جستجوی علائم پولیپ در بینی، انجام آزمایش ترانس لومیناسیون برای شناسایی التهاب و ضربه زدن به ناحیه سینوس برای تشخیص عفونت ها باشد.

اگر به عفونت مزمن سینوس مبتلا هستید، ممکن است پزشک آزمایشات دیگری انجام دهد، از جمله:

• جراحی بینی یا آندوسکوپی بینی برای آنالیز سینوس ها و آنالیز اینکه آیا غشای شما ملتهب است یا خیر.
• کشت مخاط برای مشخص دلیل خاص عفونت شما
• آزمایش آلرژی برای مشخص اینکه چه ماده آلرژی زایی ممکن است باعث عفونت های مزمن یا عود نماینده شما گردد.
• سی تی اسکن برای شناسایی ناهنجاری های سینوسی، مانند پولیپ یا سپتوم انحرافی.
• با ام آر آی اسکن آنالیز می گردد که آیا تومور بینی یا عفونت قارچی دارید.

اگر به یک عفونت سینوسی قارچی جدی مبتلا هستید، ممکن است پزشک بیوپسی استخوان را تجویز کند تا ببیند این عفونت به استخوان های شما نفوذ نموده است.

پیش آگهی عفونت سینوسی

بیشتر افراد مبتلا به سینوزیت حاد بدون دریافت مراقبت های پزشکی بهبود می یابند.

مراجعه به پزشک اغلب مورد احتیاج نیست. و از آنجا که عفونت های سینوسی معمولا مربوط به سرماخوردگی هستند، آنتی بیوتیک ها یاریی نمی نمایند.

برداشتن اقداماتی برای جلوگیری از سرماخوردگی می تواند از ابتلا به عفونت سینوسی جلوگیری کند.

چه موقع در خصوص عفونت سینوس به پزشک مراجعه کنم؟

از طرف دیگر، ممکن است یک عفونت باکتریایی حاد ثانویه ایجاد گردد، بنابراین توصیه می گردد اگر علائم بیش از 10 روز طول کشید یا علائم شما در ابتدا بهبود یافت اما دوباره در 7 روز اول دوباره بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.

در صورت تجربه موارد زیر، فورا به پزشک مراجعه کنید:

• تب مداوم بالاتر از 102 درجه فارنهایت (تب طبیعی عفونت سینوسی حداقل 100.4 درجه فارنهایت است)
• تغییراتی در بینایی، از جمله دید دوتایی.
• علائمی که با داروهای بدون نسخه از بین نمی فرایند.
• طی یک سال گذشته چندین عفونت وجود دارد.
• درد ناگهانی و شدید در صورت یا سر.
• تورم یا قرمزی دور چشم.
• گردن درد.

مدت زمان عفونت سینوسی

سینوزیت حاد باعث التهاب و علائمی می گردد که اغلب به سرعت ایجاد میشوند و در صورت ایجاد عفونت ویروسی 7 تا 10 روز طول می کشند. اما این بیماری در صورت ایجاد عفونت باکتریایی ممکن است تا 4 هفته ادامه داشته باشد.

سینوزیت حاد 12 هفته یا بیشتر ادامه دارد. این التهاب می تواند برای ماه ها یا سال ها بیشتر ادامه داشته باشد، و مردم اغلب آنها را به عنوان یک سرماخوردگی سرانجام ناپذیر توصیف می نمایند.

سینوزیت بعلاوه می تواند به عناوین زیر دسته بندی گردد:

• زیر حاد، که در آن علائم بیش از 4 هفته اما کمتر از 12 هفته ادامه دارد.
• در طی یک سال حداقل چهار دوره حاد عفونت سینوسی وجود دارد.
• تشدید حاد رینوسینوزیت مزمن، که در آن علائم در یک فرد مبتلا به بدتر می گردد.
• اما داشتن علائم سینوزیت همواره به معنای ابتلا به عفونت سینوس نیست.

گزینه های درمان و دارو برای سینوزیت حاد

طبق آموزشگاه آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا، تا 70 درصد افراد مبتلا به سینوزیت حاد بدون داروهای تجویز شده بهبود می یابند.

درمان عفونت های سینوزیت حاد بر کاهش علائم مانند:

• نوشیدن مایعات زیاد و استراحت کافی
• شستشوی سینوس ها با یک شستشوی بینی شور مانند یک اسپری بینی شور.
• استنشاق بخار چند بار در روز.
• با استفاده از یک مرطوب نماینده.
• یک دستشویی گرم و مرطوب یا کمپرس گرم را روی بینی و گونه های خود قرار دهید.

گزینه های دارویی برای سینوزیت حاد

داروهای مختلف بدون نسخه می توانند به تسکین علائم عفونت سینوسی یاری نمایند. این شامل:

• داروهای ضد نسخه بدون درد، از جمله استامینوفن یا ایبوپروفن.
• اسپری بینی کورتیکواستروئید.
• داروهای ضد احتقان بینی که نباید بیش از سه روز متوالی استفاده شوند.
• داروهای ترشحات نازک برای یاری به پاکسازی مخاط.
• اسپری های آنتی کولینرژیک بینی، مانند ایپراتروپیوم بروماید، برای کاهش علائم آبریزش بینی.
• آنتی بیوتیک ها ممکن است بخشی از بعضی از رژیم های درمانی عفونت سینوسی باشند، اما فقط در صورتی که عفونت سینوسی باکتریایی باشد.
• آنتی هیستامین های خوراکی ممکن است علائم را بهبود ندهند و باعث عوارض جانبی شوند. آنها برای عفونت های سینوسی توصیه نمی شوند.

درمان های جایگزین و مکمل برای سینوزیت حاد

بعضی از درمان های جایگزین و مکمل ممکن است به علائم عفونت سینوسی یاری نمایند، مانند:

• مکمل هایی مانند آنزیم بروملین

درمان سینوزیت حاد

عفونت های مزمن سینوس به طور معمول دلیل مرموزی نسبت به عفونت های حاد دارند. افراد مبتلا به عفونت های مزمن سینوسی معمولا به درمان مادام العمر احتیاج دارند تا علائم را از بین ببرند.

علاوه بر گزینه های بالا، درمان عفونت های مزمن سینوسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تغییر سبک زندگی، مانند ترک سیگار و تغییر شرایط خانه یا محل کار برای کاهش قرار گرفتن در معرض سموم محیطی و مواد آلرژی زا، مانند گرد و غبار، شوره حیوانات خانگی یا سوسک.
• استروئیدهای خوراکی.
• اصلاح نماینده های لکوترین، که به وسیله مکانیزمی متفاوت از استروئیدها، التهاب را کاهش می دهند.
• جراحی برای باز کردن سینوس ها که تحت تأثیر موضوعاتی مانند پولیپ بینی و انحراف تیغه بینی قرار دارند.

تحقیقات اخیر نشان می دهد سایر گزینه های درمانی نیز ممکن است برای عفونت های مزمن سینوسی وجود داشته باشد، از جمله:

• پروبیوتیک های بینی باکتریهای مفید لاکتوباسیل.
• داروی dupilumab، مشتق شده از آنتی بادی انسانی، که سازمان غذا و دارو برای درمان عفونت های مزمن سینوس با پولیپ بینی در سال 2019 تصویب نموده است
• رژیم ترکیبی از آبیاری کورتیکواستروئیدهای خوراکی و داخل بینی

پیشگیری از سینوزیت حاد

عفونت سینوس مسری نیست اما بسته به اینکه چه چیزی باعث التهاب فرد گردد، ممکن است افراد دیگر نیز به این بیماری مبتلا شوند. به عنوان مثال، سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو بیماری مسری هستند که می توانند منجر به عفونت سینوسی شوند.

برداشتن گام هایی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های ویروسی می تواند به جلوگیری از عفونت های سینوسی یاری کند. این شامل:

• بهداشت را رعایت کنید، مثلا وقتی سرفه می کنید و عطسه می کنید، مرتبا دست های خود را بشویید و دهان خود را بپوشانید.
• واکسن های توصیه شده مانند واکسن آنفولانزا و واکسن پنوموکوک را دریافت کنید.

منبع: راسخون