6 رفتار خاص آن هایی که در سلامت روانی اند - تور ارمنستان ارزان

وقتی به عنوان یک روان درمان گر به موضوعی فکر می کنم تا درباره چگونگی بهبودِ سلامتِ روانی و افزایشِ انعطاف و سازش پذیریِ افراد بنویسم، متوجه می شوم که عنوان هایی که باید درباره شان نوشت، کم نیستند.

به گزارش خبرنگاران ؛ هرچه باشد، ما در عصر پرالتهابی زندگی می کنیم که عدمِ قطعیت درباره آینده فردی و آینده دنیا ِ اطراف مان بسیار زیاد است؛ بنابراین تصمیم گرفتم برای افزایش آگاهی درباره سلامتِ ذهنی، مطلبی بنویسم که افراد را تشویق کند از خودشان مراقبت نمایند و به این فکر نمایند که سلامتِ ذهنی برای شان شاملِ چه مواردی است. ما هر کدام باتوجه به شرایطی زندگی، روابط و آرزوهای مان با چالش های متفاوتی دست وپنجه نرم می کنیم. همه ما در زندگی مان در اعصار مختلف، درگیری های مختلفی داشته و داریم.

اما روش هایی وجود دارد که می توانیم از سلامتِ ذهنی و روانی مان در مواردی که اغلب افراد با آن روبرو هستند، مراقبت کنیم. انجام کار هایی که در ادامه توضیح می دهم می تواند به همگان یاری کند تا بروی حفظِ سلامتِ روانی و ذهنی شان تمرکز نمایند و قوی و انعطاف پذیر بمانند.

1. تشخیص دهید که چه چیزی در حوزه اختیار و کنترل تان است و چه چیزی را می توانید تغییر بدهید

بسیاری از ما تمایل داریم روی کار های سخت، چیز هایی که نمی توانیم تغییر بدهیم و چیز هایی که ما را عقب نگه می دارند، تمرکز کنیم. این کار به سرعت باعثِ دلسردی می گردد و اشتیاق ما را می کشد. وقتی مدام روی ناممکن ها، ناشدنی ها و چراییِ ناتوانی در انجام بعضی کار ها تمرکز می کنیم، در چرخه ناامیدی گرفتار می شویم.

این درحالیست که وقتی روی چیز هایی که می توانیم کنترل کنیم تمرکز می کنیم، احساس قدرتمند بودن می کنیم. ما به خودمان باور پیدا می کنیم و می فهمیم چیز هایی وجود دارند که می توانیم به یاری شان زندگی مان را بهتر کنیم، روابطِ بهتری بسازیم و از احتیاجهای مان مراقبت کنیم.

2. بدبینی را در پایین ترین سطح ممکن نگه دارید

مقداری طنزِ کنایه آمیز می تواند به کنار آمدن با ناامیدی های زندگی مفید باشد، اما شوخی های زیاداز حد به نوعی نگرشِ منفی و بدبینانه منجر می گردد که می توانند به پیش فرضِ ما در زندگی تبدیل شوند. آن وقت ممکن است درگیر این باور شویم که تغییر هرگز رخ نمی دهد و دنیا فقط می خواهد حالِ ما را بگیرد.

چنین چیزی هرگز به مثبت اندیشی و انعطافی که احتیاج داریم تا زندگی متعادلی داشته باشیم و روی بهتر شدنِ زندگی مان تمرکز کنیم، منجر نخواهد شد. وقتی روی دورِ طنز های بدبینانه، مسخره کردن، ریشخند کردن و ... افتادید، حواس تان به خودتان باشد و به خودتان یادآوری کنید که اگر چنین مصاحبه هایی تبدیل به روزمرگی گردد، برای تان مفید نخواهد بود.

3. افرادی که در زندگی تان به شما تعلق ندارند را شناسایی کنید

آدم هایی هستند که با ما بدرفتار می نمایند، ما را به لحاظِ احساسی و عاطفی فاقدِ قدرت می نمایند و بعضی اوقات ما را متقاعد می نمایند که نمی توانیم به اهداف مان دست پیدا کنیم یا برترین نسخه خودمان را خلق کنیم. اگر روی چیز هایی که این افراد می گویند و کار هایی که می نمایند تمرکز کنیم و اجازه بدهیم که برترین های وجودِ ما را به تاراج ببرند تا زمانیکه به نقطه ای برسیم که ببینیم دیگر راهی برای برون رفت از مشکل نداریم، حکمِ سم و زهر را برای مان دارد.

ما مسئولیم روابط بدمان را شناسایی کنیم، خودمان را از این روابطِ بد آزاد کنیم و روبه جلو حرکت کنیم؛ نه آنکه روی خرابه هایی که این روابطِ بد برای مان ساخته اند به زندگی کردن ادامه دهیم.

درنهایت این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم و راهِ خودمان را بسازیم. آن هایی که دوست مان و قبول مان دارند، ما را همراهی و حمایت و تشویق های شان را نثارمان می نمایند.

4. اطرافِ خودتان را با آدم هایی پر کنید که مثلِ خودتان فکر می نمایند و کوشش شان را می نمایند که خوب زندگی نمایند

همه در زندگی از افرادی تأثیر می پذیرند. دوستان، اعضای خانواده، همکاران و دیگری های مهم زندگی مان بر دنیا بینی مان اثر می گذارند. الگو های رفتاری و خلق وخوها، چه مثبت و چه منفی، مسری و واگیر هستند.

وقت تان را در اختیار کسانی بگذارید که حسِ خوبی به شما می دهند و شما را در محقق کردنِ رؤیاهای تان تشویق می نمایند. زیادی وقت گذراندن با آدم هایی که مدام از شما انتقاد می نمایند یا مدام تصمیم ها و انگیزه های شما را به باد پرسش می گیرند، ممکن است که اعتماد به نفس تان را پایین بیاورد و باعث گردد که به تصمیم های خودتان شک کنید.

بودن در حلقه دوستانِ خوش بین، مسئولیت پذیر، و کسانی که برای رسیدن به اهداف شان اقدام می نمایند، الهام بخش است. رفتار آن ها شما را تشویق می نماید که پیش کنشی باشید نه واکنشی. هم چنین می توانید در رسیدن به یک زندگی خوب از هم حمایت کنید و مراقبت همدیگر باشید.

5. وکیل مدافعِ خودتان باشید

در طول زندگی ممکن است از حمایت های اجتماعی و تشویق دیگران به درجات مختلف بهره مند شویم. اما مواقعی هست که چنین حمایت هایی وجود ندارد، یا به مقدار کافی وجود ندارد، و آن وقت است که ما باید برترین مدافع خودمان باشیم. باید بتوانید نامهربانی و بی عدالتی را در حقِ خودتان تشخیص بدهید و در بیان نگرانی ها و احتیاجهای تان قاطعانه برخورد کنید.

بعضی اوقات، دیگران متوجه نیستند که رفتارشان در قبالِ ما چگونه است و اثرِ منفی ای که روی ما دارند عمدی نیست. بنابراین، نباید پیش از صحبت کردن با آن ها، درباره اتفاقاتی که درجریان است پیش داوری کنیم. به طور مشابه، اگر حس می کنیم طوری با ما رفتار شده است که برای مان مسائلی پیش آمده یا کیفیتِ زندگی مان را تحتِ تأثیر قرار داده است، باید درباره اش صحبت کنیم تا بتوانیم به شنیده شدنِ حرف ها و درک شدن مان یاری کنیم. گاهی وکیل مدافع بودن به سادگیِ طرح یک درخواست یا شناساندنِ آرزو ها و احتیاجهای مان به دیگری است.

6. با احساسات و افکارِ دیگران همدلی کنید

اگرچه تمرکز کردن بر مراقبت از خویشتن و تمرکز بر دستیابی به اهداف و آرزو ها بسیار مهم است، اما زندگی ما جدا از احتیاج ها و آرزو های دیگران نیست. داشتنِ روابطِ سالم برای سلامتِ روانیِ خوب لازم است. اگر نتوانیم با مسائل و چالش هایی که دیگران دارند همدلی کنیم، داشتنِ روابط و دوستی های خوب ناممکن است.

باید احتیاج های خودمان را به دیگران بشناسانیم، اما هم چنین باید به دیگران نشان دهیم که به حسِ آن ها اهمیت می دهیم و دوست داریم که آن ها را درک کنیم. این باعث می گردد که شبکه ای از دوستی های اجتماعی و حمایت های عاطفی داشته باشیم که در آن هر فردی بتواند دیگری را حمایت و تشویق کند و پیروزی های همه جشن گرفته گردد.

قرار نیست انجام کار هایی که در بالا گفته شد یک زندگی بی نقص بسازد. اما دنبال کردنِ این اقدامات برای افزایش مقاومت و تاب آوری و سلامتِ روانی آغازِ خوبی است.

منبع: The Psychology Today

ترجمه: سایت خبرنگاران