این ویروس ها مرگبارترین ویروس ها در دنیا هستند - تور ارمنستان ارزان

ویروس های بسیاری در جهان وجود دارد که برخی از آنها مرگبارترین ویروس ها هستند.

به گزارش خبرنگاران، انسان ها از مدت ها قبل از اینکه گونه ما به شکل امروزی تکامل یابد در حال مبارزه با ویروس ها بوده اند. درباره برخی بیماری های ویروسی واکسن ها و دارو های ضد ویروسی به ما اجازه جلوگیری از انتشار گسترده عفونت ها را داده و به بهبودی اشخاص یاری نموده است. برای مثال ما توانستیم ویروس آبله را ریشه کن کنیم و در حال نجات دادن جهان از سایر ویروس های نو هستیم. شیوع اخیر ابولا در غرب آفریقا نشان می دهد ما راهی طولانی برای مبارزه کردن بر ویروس ها در پیش داریم.

الکه مالبرگر، استادیار میکروبیولوژی و متخصص ابولا از دانشگاه بوستون می گوید، بد تر از این نمی توانست باشد. سویه ابولا زئیر (Ebola Zaire) که موجب همه گیری اخیر در آفریقا شده تا به حال موجب مرگ افراد زیادی آلوده به ویروس شده است.

البته ویروس های دیگری هم هستند که کشندگی کمی دارند و برخی حتی کشنده نیستند. در اینجا ما 9 ویروس مهلک را بر اساس احتمال مرگ و میر افراد در صورت ابتلا و تعداد افرادی که در حال حاضر در معرض خطر بیشتر جهت ابتلا هستند، لیست نموده ایم.

1- ویروس ماربورگ

دانشمندان این ویروس را در سال 1967 زمانی که شیوع محدودی از ویروس در بین کاخبرنگارانن آزمایشگاهی در آلمان که در معرض میمون های آلوده وارد شده از اوگاندا قرار داشتند اتفاق افتاده بود، کشف کردند. این ویروس همچون ابولا موجب بروز تب هموراژیک می گردد، بدین معنی که افراد آلوده به ویروس دچار تب های شدید و خونریزی در تمام بدن می شوند که می تواند به شوک.

از کار افتادگی اندام و نهایتا مرگ منجر گردد. بر طبق آمار سازمان جهانی بهداشت جهانی، نرخ مرگ و میر نخستین شیوع این ویروس25درصد بود، اما این مقدار در شیوع سال 1998-2000 در جمهوری دموکراتیک کنگو و شیوع سال 2005 در آنگولا به بیش از 80درصد رسید.

2- ویروس ابولا

اولین شیوع ابولا در انسان ها در سال1976به طور همزمان در دو کشور سودان و کنگو رخ داد. ابولا از طریق تماس با خون یا سایر مایعات بدنی افراد آلوده یا حیوانات توسعه یافت. مالبرگر می گوید: مقدار کشندگی سویه های مختلف ابولا به صورت قابل توجهی فرق دارد. سویه ای از ابولا به نام ابولا رستون (Ebola Reston) حتی موجب بیماری در افراد نمی گردد.

اما به گزارش سازمان جهانی بهداشت نرخ مقدار مرگ و میر برای سویه بوندی بوگیو (Bundibugyo) حدود پنجاه درصد و برای سویه سودان (Sudan) بیش از هفتاد و یک درصد است. شیوع فعلی ابولا از اوایل سال 2014آغاز شد و یکی از بزرگ ترین و پیچیده ترین شیوع های بیماری تا به امروز بوده است.

3- ویروس هاری

با وجود اینکه عرضه واکسن های هاری مربوط به حیوانات خانگی که در دهه 20میلادی عرضه شدند، باعث شدند تا این بیماری در کشور های پیشرفته امروزی تا حد زیادی نادر باشد، اما هاری در برخی از کشور ها مانند هندوستان و بخش هایی از افریقا مسئله ای جدی محسوب می گردد.

مالبرگر می گوید: این ویروس مغز را تخریب می نماید و بیماری واقعا بدی است. ما اکنون بر علیه بیماری هاری واکسن و آنتی بادی در اختیار داریم و اکر کسی از طریق حیوانی هار گازگرفته گردد ما می توانیم او را درمان کنیم. اما اگر شما درمان نشوید به طور حتم خواهید مرد.

4- ویروس ایدز

دکتر آمش ادالجا، متخصص و سخنگوی انجمن بیماری های عفونی در آمریکا می گوید: HIV شاید مهلک ترین ویروس جهانی امروزی باشد. حدود 36میلیون نفر از اوایل دهه80 میلادی که این ویروس شناخته شده بر اثر ابتلا به آن جان خود را از دست داده اند.

دکتر ادالجا می گوید: ایدز بیماری عفونی است که در حال حاضر بیشترین تلفات انسانی را به همراه داشته است. دارو های ضد ویروسی قدرتمند کنونی این امکان را برای افراد فراهم آورده تا سال های زیادی را باوجود ابتلا به ایدز زنده بمانند.، اما بیماری به ویرانگری خود در بسیاری از کشور های ضعیف و میانه از نظر مالی که بیش از 95 درصد موارد نو بیماری ایدز در آن ها رخ می دهد، ادامه می دهد. به گفته سازمان جهانی بهداشت یک بیستم افراد در آفریقا مبتلا به ایدز هستند.

5- ویروس آبله

در دهه80میلادی سازمان بهداشت جهانی اظهار داشت ویروس آبله ریشه کن شده است. اما پیش از آن انسان ها برای سالیان متمادی به مبارزه با این ویروس پرداخته بودند. ویروس جان یک سوم افراد آلوده به آن را می گرفت و افراد زنده مانده دچار زخمگاه هایی دائمی، عمیق و حتی نابینایی بودند.

مقدار مرگ و میر در جمعیت های خارج از اروپا قبل از اینکه مهاجران ویروس را به همراه خود به آن منطقه ها بیاورند، به دلیل تماس کمتر با ویروس پایین بود. به عنوان مثال مورخان احتمال می دهند90 درصد جمعیت بومی آمریکا در اثر ویروس آبله منتقل شده از طریق مهاجران اروپایی به آنجا مرده اند. فقط در قرن بیستم آبله موجب مرگ 300میلیون انسان شد.

دکتر ادالجا می گوید: این بیماری گستره وسیعی در جهان داشت و موجب مرگ و نابینایی انسان های فراوانی شده بود و این شرایط باعث آغاز اقدامات و فعالیت هایی جهت مبارزه و نهایتا ریشه کن کردن این بیماری شد.

6- هانتاویروس

سندرم هانتاویروس ریوی (HPS) اولین بار در سال 1993در آمریکا هنگامی مورد توجه گسترده نهاده شد که یک مرد جوان و نامزدش که در ناحیه فورکرنر آمریکا زندگی می کردند، چند روز پس از دچار شدن به تنگی نفس جان خود را از دست دادند. مسئولان بهداشتی هانتاویروس را از یک موش آهو (deer mouse) که در خانه یکی از افراد آلوده به ویروس زندگی می کرد، جدا کردند.

براساس آمار مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا تا به حال بیش از 600نفر در این کشور به HPS مبتلا شده اند و 36درصد افراد در اثر ابتلا به این بیماری فوت نموده اند. این بیماری از فردی به فرد دیگر منتقل نمی گردد و دلیل ابتلا به بیماری تماس با فضولات موش های آلوده است.

بر اساس یک مقاله منتشر شده در ژورنال Clinical Microbiology Review در سال 2010، پیش از این یک سویه از هانتاویروس موجب شیوع بیماری در اوایل دهه 50 میلادی در حین جنگ کره شده بود. در این شیوع بیش از 3000 سرباز آمریکایی آلوده شدند و12درصد آن ها جان خود را از دست دادند. با اینکه هنگام کشف هانتاویروس در امریکا، این بیماری برای پزشکی غربی موردی نو محسوب می شد، اما محققان بعد ها دریافتند در رسوم و سنت های پزشکی بومیان ناواجو بیماری مشابهی توصیف شده که با موش ها مرتبط است.

7- ویروس آنفلونزا

به گفته سازمان جهانی بهداشت در طول یک فصل معمول آنفلوانزا بیش از500هزار نفر در سراسر جهان در اثر ابتلا به این بیماری می میرند، اما گاهی اوقات ظهور سویه های نو آنفلونزا موجب همه گیری بیماری و در نتیجه توسعه سریع تر بیماری و افزایش نرخ مرگ و میر ناشی از آن می گردد. مهلک ترین همه گیری آنفلونزا که از آن با نام آنفلونزای اسپانیایی یاد می گردد در سال1918رخ داد، بیش40درصد جمعیت جهان را بیمار کرد و موجب مرگ حدود 50 میلیون نفر شد.

مالبرگر می گوید: احتمال رخ دادن شیوع آنفلونزا مشابه سال 1918 وجود دارد. اگر سویه نوی از ویروس آنفلونزا به جمعیت های انسانی راه پیدا کند که بتواند به راحتی بین افراد منتقل گردد و بیماری شدیدی ایجاد کند، ما را با مسائل بزرگی روبرو می سازد.

8- ویروس تب دنگی

ویروس دنگی اولین بار در دهه 40 میلادی در فیلیپین و تایلند مشاهده شده و سپس در تمامی نواحی استوایی و نیمه استوایی کره زمین توسعه یافت. نزدیک به50درصد جمعیت جهان در منطقه های که تب دنگی در آن ها رایج و اندمیک است، زندگی می نمایند و همزمان با گرم ترشدن کره زمین، ممکن است این بیماری بوسیله حشرات ناقل آن به نقاط دوردست تری توسعه یابد.

براساس آمار سازمان جهانی بهداشت ویروس دنگی سالانه 50تا100میلیون نفر را مبتلا می نماید. نرخ مرگ و میر ویروس دنگو پایین تر از سایر ویروس ها و حدود 2.5 درصد است. این ویروس می تواند بیماری شبیه ابولا به نام تب هموراژیک دنگی را ایجاد کند که در این شرایط مقدار مرگ و میر در صورت عدم درمان حدود 25 درصد است.

مالبرگر می گوید: ضروری است توجه بیشتری به ویروس دنگی داشته باشیم، چون این ویروس خطری جدی برای ما محسوب می گردد. در حال حاضر واکسنی بر علیه تب دنگی وجود ندارد، اما کارآزمایی های بالینی بزرگ بر روی یک واکسن آزمایشگاهی فراوری شده بوسیله شرکت داروسازی فرانسوی سانوفی نتایج امیدوارنماینده ای داشته است.

9- روتاویروس

در حال حاضر دو واکسن برای محافظت از بچه ها در برابر روتاویروس هایی که دلیل اسهال های شدید در بچه ها و نوجوانان هستند، وجود دارد. ویروس می تواند به سرعت از جهت دهانی مدفوعی منتقل گردد. با این وجود بچه ها در کشور های پیشرفته به ندرت در اثر ابتلا به روتاویروس جان خود را از دست می دهند. این بیماری در کشور های در حال توسعه که درمان های لازم برای جبران آب از دست رفته بدن به طور گسترده در دسترس نیست، می تواند کشنده باشد.

سازمان جهانی بهداشت تخمین می زند که در سال2008حدود453هزار کودک کمتر از5 سال به دلیل ابتلا به این ویروس فوت نموده اند، اما کشور هایی که واکسن این ویروس را به کار برده اند، کاهش مشخصی را در تعداد افراد بستری شده و مقدار مرگ ومیر ناشی از آن گزارش نموده اند.