ناسا سال 2020 را گرم ترین سال معرفی کرد
به گزارش تور ارمنستان ارزان، 7 سال گذشته گرم ترین 7 سال متوالی در طول تاریخ بوده که فرایند چشمگیر گرمایش را نشان می دهد. دمای متوسط زمین از اواخر قرن نوزدهم بیش از 1.2 درجه سانتیگراد افزایش یافته است
خبرنگاران| طبق تحلیل های انجام شده توسط ناسا میانگین دمای سطح کره زمین در سال 2020 همچون 2016 بالا بوده و به عنوان یکی از گرمترین سال ها ثبت شده است. به گفته دانشمندان موسسه مطالعات فضایی گودارد ناسا (GISS)، با ادامه فرایند طولانی مدت گرمایش زمین، متوسط دمای جهانی در این سال، حدود 84.1 درجه فارنهایت گرم تر از متوسط مقدار مینا یعنی بازه زمانی 1980-1951 بود. 2020 با اختلاف بسیار کمی سال 2016 را پشت سر گذاشت و با وجود حاشیه خطا در تحلیلها، عملا این سال به عنوان گرمترین سال معرفی گردید.
گوین اشمیت، مدیر موسسه GISS میگوید: 7 سال گذشته گرم ترین 7 سال متوالی در طول تاریخ بوده که فرایند چشمگیر گرمایش را نشان می دهد. اگرچه اینکه یک سال رکورد باشد یا نه، چندان مهم نیست. نکته قابل توجه، فرایند های درازمدت است. با وجود این فرایند ها و افزایش اثرات انسانی بر آب و هوا، باید انتظار داشته باشیم که این فرایند رکورد شکنی در گرمایش زمین ادامه داشته باشد. با آنالیز فرایند دمای جهانی، شاخص مهمی از تاثیر فعالیت های انسانی، به ویژه انتشار گاز های گلخانه ای در سطح سیاره مان به دست می آید. دمای متوسط زمین از اواخر قرن نوزدهم بیش از 1.2 درجه سانتیگراد افزایش یافته است.
به گزارش خبرنگاران؛ افزایش دما باعث پدیده هایی مانند کاهش یخ های شناور و یخسار ها (صفحات یخی پوشاننده گرینلند و جنوبگان)، بالا رفتن سطح آب دریاها، تشدید امواج گرمایی و تغییر در زیستگاه های گیاهی و جانوری می گردد. آگاهی کامل از فرایند های بلندمدت آب و هوایی برای امنیت و کیفیت زندگی انسان لازم است و این امکان را به ما میدهد تا با محیط در حال تغییر به وسیله روش هایی مانند کاشت محصولات مختلف، مدیریت منابع آب و آماده شدن برای شرایط بحرانی آب و هوایی سازگار شویم. تحلیل های مستقل انجام شده توسط سازمان ملی هواشناسی و اقیانوس شناسی آمریکا (NOAA) نشان داد که 2020 بعد از سال 2016 گرمترین سال بوده است.
دانشمندان NOAA از بسیاری از داده های مشابه در تحلیل های خود استفاده می نمایند، اما دوره مبنا (1901 - 2000) و روش های متفاوتی دارند. یکی از این تفاوتها، این است که NOAA بر خلاف ناسا دمای مناطق قطبی فاقد مشاهدات کافی را از داده ها حذف نمی نماید. مانند همه داده های علمی، یافته های دما نیز شامل مقدار کمی عدم قطعیت هستند؛ در این مورد علت این امر تغییر در موقعیت ایستگاه های هواشناسی و روش های اندازه گیری دما در طول زمان است.
تحلیل دمای GISS (GISTEMP) برای آخرین بازه زمانی اندازه گیری شده، دقتی معادل 1 درجه فارنهایت و سطح اطمینانی برابر با 95 درصد دارد. درحالی که که فرایند بلندمدت گرمایش هوا ادامه دارد، وقایع و عوامل مختلفی بر متوسط دمای هر سال تاثیرگذار است. آتش سوزی جنگل های استرالیا در نیمه اول سال میلادی گذشته موجب سوختن بیش از 18 میلیون هکتار از اراضی، انتشار دود و سایر ذرات تا ارتفاع بیش از 29 کیلومتر در جو، جلوگیری از نور خورشید و اندکی سرد شدن هوا شد. در مقابل، خاموشی های جهانی مربوط با همه گیری ویروس کرونا (19-COVID) که منجر به کاهش آلودگی در بسیاری از مناطق شده، اجازه می دهد تا نور خورشید بیشتری به سطح رسیده و اثر گرم نمایندگی هرچند کم، اما بالقوه قابل توجهی ایجاد کند.
بزرگترین منبع تغییرات سالانه دمای جهانی ناشی از ال نینو-نوسانات جنوبی (ENSO) است که یک چرخه طبیعی تبادل حرارت بین اقیانوس و جو است. در حالی که سال گذشته با فاز منفی (سرد) إنسو به سرانجام رسید، اما با اندکی فاز مثبت (گرم) شروع شد که میانگین دما را کمی افزایش داد. انتظار می رود تاثیر خنک نمایندگی و منفی در سال 2021 بیشتر از 2020 باشد. طبق مطالعات، آب و هوای محلی هم نقشی در تغییرات دمای منطقه ایفا می نماید. در نتیجه گرمایش در همه جای زمین یکسان نیست. براساس NOAA، مناطقی از ایالت متحده دمای بالایی را در 2020 تجربه نموده اند، در حالی که در مناطق دیگر این چنین نبوده است.
در بلندمدت، مناطقی از کره زمین نیز زودتر از مناطق دیگر گرم می گردد. فرایند گرمایش زمین بیشتر در قطب شمال مشهود است که طبق تحلیل های GISTEMP در 30 سال گذشته، سه برابر سریعت از سایر نقاط گرم شده است. یکی از نتایج کاهش میزان یخ های دریای قطب شمال، که در هر دهه حدود 13 درصد از مساحتشان کم میگردد، قابلیت بازتاب کمتر این سطوح است. یعنی نور خورشید بیشتر جذب اقیانوس ها شده و درجه حرارت باز هم افزایش می یابد.
تحلیل های ناسا با اندازه گیری دمای سطح توسط بیش از 26000 ایستگاه هواشناسی و مشاهدات هزاران کشتی و بویه (Buoy شناور) حاصل می گردد. این اندازه گیری های خام با استفاده از الگوریتمی تحلیل می گردد که فاصله ایستگاه های زمینی در سراسر زمین و تاثیر گرمایش شهری را هم در نظر میگیرد. اندازه گیری های ماهوار های از دمای هوا، دمای سطح دریا، تراز دریا و همچنین مشاهدات فضایی، بیانگر جهانی در حال گرم شدن است.
ناسا به منظور آنالیز چگونگی تغییرات سیاره مان، روش های جدیدی را برای مشاهده و مطالعه سیستم های طبیعی یکپارچه زمین توسعه داده است. این روش ها از داده های جمع آوری شده در بلندمدت و ابزار های تحلیل کامپیوتری استفاده می نماید. ناسا این اطلاعات ارزشمند را با جامعه جهانی به اشتراک میگذارد.
منبع: nasa
منبع: فرادید